De tweede 10 jaar: 1971 – 1981
Aflevering twee:
De jaren zeventig
In de eerste aflevering van het verhaal over onze geschiedenis vertelden we dat instructie, educatie en verheffing de doelstellingen van onze kamermuziekserie waren. In de statuten van de stichting staat dit als volgt verwoord:
De stichting heeft als doel:
het verzorgen van uitvoeringen, lezingen of manifestaties op muzikaal, musicologisch of ander artistiek of cultureel gebied, met meerdere of mindere instructieve grondslag en -belichting en voorts in het algemeen het verrichten of doen verrichten van alles wat een cultuur bevorderende of – verheffende strekking heeft en het verrichten van al wat hiermee verband houdt of daartoe bevorderlijk kan zijn.
Tot dit doel behoort niet het doen van uitkeringen aan de oprichter of aan hen die deel uitmaken van organen van de stichting.
De stichting beoogt het algemeen nut.
Het is nogal wat! Het hier geformuleerde doel omvat zóveel dat we ongeveer het hele culturele leven in het Gooi voor onze rekening zouden kunnen nemen. De praktijk heeft uitgewezen dat het ons ging en gaat om kamermuziek, maar wél steeds met een instructieve noot in de inleiding.
18 januari 1980
Hier is een opname te beluisteren van Telemann door Han de Vries, Wouter Möller en Bob van Asperen in ons programma van 18 januari 1980.
Als we de programmering van deze tien jaren bekijken, valt ook weer de breedte op, van barok met Musica da Camera van Ton Koopman tot Andriessen door het Gemini Ensemble. Blazers, zangers, pianisten, harp en strijkers in vele verschillende samenstellingen, maar altijd een strijkkwartet. In een kamermuziekserie móet een strijkkwartet zitten, vond men toen en vinden we nog steeds.
19 november 1976
Hieronder vindt u een registratie van Brahms – Hoorntrio door Jaring Walta, Vicente Zarzo en Jan van der Meer zoals het bij ons ging op 19 november 1976.
Het werk van het bestuur verschilde in die tijd behoorlijk van ons werk nu. Vroeger werd een deel van de administratieve/financiële zorg uitbesteed aan het Nederlands Impresariaat aan de Paulus Potterstraat in Amsterdam. Zij maakten de contracten met de artiesten en bepaalden of en hoeveel subsidie er mogelijk was. Dat scheelt veel werk, dat nu door programmeur Karien en penningmeester Klaartje gedaan wordt. Was er daarna nog een tekort? Geen nood, de Provincie Noord-Holland suppleerde de rest. Dat scheelt niet alleen veel werk, maar is altijd een geruststellende gedachte, financieel komt het wel goed.
Nadat het Nederlands Impresariaat stopte met deze activiteit is onze jaaromzet van ca. € 20.000 enige jaren redelijk ‘makkelijk’ gefinancierd door Rijk, Provincie en Gemeente. Wat een luxe!
We hebben het steeds gehad over de musici en de programmering, maar de locatie waar de concerten plaatsvonden is minstens zo belangrijk geweest: de Burgerzaal van het Stadhuis van Naarden en de gemeente Naarden als gastheer. En het was traditie dat de echtgenote, echtgenoot van de burgemeester zitting had in ons bestuur. De gemeente heeft zich van deze taak altijd op een bijzonder enthousiaste en zorgvuldige manier gekweten. De bodes maakten de zaal in orde, stonden in de hal ter ontvangst van de bezoekers, hielden de deur in de gaten na 20.15 uur en zorgden daarna voor de thee en de koffie in de pauze. Dat was de sponsoring in natura door de gemeente, die ook de zaalhuur nog eens uiterst laag hield. Dat waren nog eens tijden!
tot slot
Ter voorbereiding op de “Winterreise” die we het komend seizoen op het programma hebben staan in een alternatieve uitvoering met het Ragazze Quartet met Martijn Cornet, hierbij een fragment van de “Winterreise” zoals die klonk op 15 november 1974, gezongen door bas-bariton Herman Schey begeleid door pianist Felix de Nobel, in de Burgerzaal.